Kerst volgens een vier jarige...

Lekker boeiend...

Wel geniaal. Mijn nichtje (4, sinds gisteren) heeft een geheel eigen blik op kerst;

De drie voorgaande jaren (waar ze toch geen herinnering van heeft) dacht ze dat de kerstboom voor haar verjaardag was. Nu dat ze naar de basisschool gaat wordt ze toch geconfronteerd met het 'kerstverhaal'.

Ingespannen leest de juffrouw het verhaal voor, ieder personage krijgt een eigen stem, de ezel, os en lammeren worden zorgvuldig geïmmiteerd, de juf blijft een open en multiculturele houding houden en de kinderen zijn muisstil...

Dit is wat mijn nichtje van het kerstverhaal opstak;

'Jezus woont in een stom huis joh!' Waarom dan? 'Nou, die woont in een schuur!'

- zo leuk :')

Het is 24 December!...

Lekker boeiend!

Bijna kerstfeest! En ik heb een straatverbod op mijn kerstcadeautjes! En ik zet overal uitroeptekens achter!

Mijn vermogen om slechts naar een pakje te kijken, er mee te schudden en vervolgens raden wat erin zit, is mij dit jaar fataal geworden... Iedereen in huis vond het niet leuk meer toen ik al mijn cadeaus in één keer wist te raden. Talent is een tweesnijdend zwaard (of in mijn geval keukenmesje, want wat heb ik nou met een zwaard te maken?).

In ieder geval wens ik mezelf een fijn kerstfeest, en mocht iemand anders dit überhaupt ooit lezen; jij ook! Of Chanoeka...

Dit is een met de hand gehaakte Snor...

...Op een 'Volkswagen T2 spaarbus'... Lekker boeiend. Wel erg onzinnig en leuk om te doen als je staat te wachten op de resultaten van jou 'niet zo snel' fotosynthetiserende plantjes. Ja, echt waar.

Samen met Compagnion en studiegenoot Pim, heb ik deze snor op verscheidene biologische, en on-biologische, modellen binnen de universiteit aangebracht. Want dat is echt een van de weinige dingen die je kunt doen terwijl je wacht op de resultaten van jou 'niet zo snel' fotosynthetiserende plantjes. Ja, echt waar.

Naast dat bestaan er ook activiteiten zoals 'daadwerkelijk een experiment' of 'werk' verrichten, maar dit is niet altijd aan ons besteed... want dit model van de menselijke torso schreeuwde om een snor. Net als de vorige TOA (technisch onderwijs assistent) Henk 1 (niet te verwarren met Henk 2, een nog levend exemplaar).

Dit is (het onderdeel van) de Fotosynthesereactie in de Thylakoïde

Lekker boeiend... ja zeker boeiend. Dit is één van de reacties die heterotroof leven op aarde mogelijk maakt! (yaaaaay heterotroof leven!... dat zijn mensen ook!)

(Dit zijn mijn innerlijke nerd weken)

Maar ik ga er vandaag alleen maar over zeuren, Want ik ben aan het bloggen tijdens college.

Dit is nog niet eens zo'n moeilijk plaatje, het is niet dat ik het niet uit kàn leggen, maar ik ben het een beetje zat, ik ben er mee doodgegooid. Niet dat dit meteen de defenitie van makkelijke biologie is.

Dit komt uit de befaamde Campbell. En de Campbell heeft een formule; Hoe meer cijfers, letters, leestekens, pijlen, woorden en chemische afkortingen er in een plaatje zitten, hoe moeilijker het uitgelegde proces is. Crack.

Het heeft ten minste mooie kleurtjes en er staan ook een hoop leuke foto's in.En mijn docent legt drastisch moeilijke chemische reacties met een hoop elektronen en photonen uit met proppen papier, een bordje en bordmagneetjes. Het blijft een geniaal talent.

Ik laat deze weken de nerd in mij los...

Lekker boeiend, maar wat moet je anders als de nieuwe Harry Potter in de bioscopen draait. Ongeveer twee keer per jaar (soms meer keer) mag mijn innerlijke Nerd de buitenwereld in. Dit jaar werd ik al zo blij toen de nieuwe Guild Wars aangekondigd werd, maar gezien mijn nerd niet volledig game gefocust is, ging ik harder op de eerste trailer van Harry Potter and the Deadly Hallows, part 1.

Ik heb mezelf Direct opgeofferd door dinsdag 16 november om 12 uur 's nachts naar de première te gaan, terwijl ik de volgende dag om 6 uur mijn bed uit moest, en met een gemiddeld vrolijke kop voor de klas te gaan staan. Maar het was het waard. Tot Juli volgend jaar is mijn innerlijke nerd weer tevreden gesteld en kan ze uitkijken naar part 2. Wat best lang duurt. Misschien moet ik alle films maar weer eens gaan kijken... en daarna heb ik Star Wars nog.

Sinterklaas is in Nederland...

(Yaay!)Lekker boeiend, Maar de vloek van iedereen die toch al een hekel aan reclames had.
Ik kan geen tijdschrift, televisiegids of gratis treinkrantje openslaan of ik word doodgegooid met alle nieuwe 'baby borns' en speelauto's. Maar er zijn ergere dingen; Dora the explorer dvd's, -boeken, -schriftjes, -vriendenboekjes, -dagboeken, -stripboeken, -kleurpotloden, -kleurboeken, -eutui's, -computerspellen, -gameconsoles, -tassen,- jassen, -schoenen, -sokken, -onderbroeken, -T-shirts, -haarbanden, -armbanden, -lipgloss, -stinkparfum, -brillenkokers, -knuffels, -poppen, -poppenhuizen, -poppencampers, -poppenauto's en die rot aap met rode laarzen en de oh zo originele naam 'Boots'...
Vroeger had ik alleen sesamstraat...
En dit blogje had beter over mijn intense Dora the explorer afkeer gegaan.

Ik heb de afgelopen weken nergens een mening over gehad.

Lekker boeiend.
Maar wel waar.
Ik zit al een week of twee katatonisch aan mijn schoolwerk. Ik ben vrijwel 'verbaal-hersendood', er komt zelfs geen fatsoenlijk sarcasme meer uit.
Ideeën sterven iedere 3 minuten. Klinkt wel heel erg triest maar dat is het ook.
Nog één week katatonisch wegkwijnen en dan kan ik vast wel iets opbrengen over Sinterklaas.

Dit is het griepvirus (best een mooi virus)

lekker boeiend, maar het verpest wel mijn dag.

blabla

Terwijl iedereen vrolijk rondrend in dit zeiknatte oktober weer, heb ik al mijn lief en leed met mijn kussen, een doos tissues en mijn kat besproken. Allen zeiden weinig terug.

Dit is de cover van het album van The Kings of Leon. Come around sundown. lekker boeiend, maar wel een geweldig album.

blablabla

En sinds dit album illegaal te downloaden en te beluisteren is op internet, spookt het rond in mijn huis, in mijn cd speler, op mijn computer en mijn mp3 speler. Dit is een van die albums die ik download uit nieuwsgierigheid (ik heb alle voorgaande CD's van The Kings of Leon), en waar ik vervolgens zo obsessed door wordt dat ik het moet en zal hebben!! En toen kwam ik erachter dat het op 18/19 oktober pas uitkwam in Nederland... drie weken wachten sinds ik de muziek gehoord heb (en tien dagen vanaf vandaag) is lang wachten voor iemand met mijn concentratie vermogen en geduld. =(

Dit is een radio

in Engeland...

lekker boeiend.

wel mooi.

Ik spotte het ding in Castle Drogo, Devon. Vaag gebouw. 't ziet er uit als een laat middeleeuws kasteel, het is gebouwd in 1900, en de bovenste verdiepingen zijn nog steeds bewoond...

Naast dat(ik deze foto nog ergens had), kwam ik er laatst achter hoe bijzonder het is om geen twitter te hebben. En ik was er dusdanig trots op dat ik het besloot op de WWW in mijn hyves te zetten... in minder dan 140 karakters. fail.

De maandag erop... dag 1

En dan breekt de eerste maandag aan. Een dag vol colleges, overleg, leerzaamheden en vreugde. En dat na drie onafgebroken weken van terreur, feest en 'thuisstudiewerk'.
De eerste collegedag, tevens de eerste dag van mijn vleesloze bestaan... voor'n weekje of twee dan.
Nadat ik met veel moeite de consequenties van mijn favoriete etensware voor het menselijk lichaam onder ogen was gekomen, heb ik besloten voor korte termijn afscheid te nemen.
In normale taal; ik eet een week of twee geen vlees.
Nu moest ik me hier op voorbereiden, maar gezien ik geen vis eet (of ieder ander dier met schubben) had ik geen andere keus dan de peperdure hoek van de vleesvervangers in te duiken. Bleek dat spul, waar ik zo veel slechts over heb gehoord, nog best lekker te zijn.

Tot zover mijn vegetarische belevingen. Mijn andere nieuwe bestaansleven, dit, heeft traag voortgang. Ik heb een dagje twitter gevolgd (alle random personen) en geprobeerd me in te houden. Ik kon er soms ook niet zo heel veel uit opmaken, in Spanje twitteren ze ook...
Tot zover mijn lekker boeiende bestaan.

Toen was er internet...

... om al je boeiende verhalen te delen met iemand anders dan je imaginaire vrienden.

Ik praat veel. En ik schrijf veel. En op een dag besluit je dit op internet te zetten in de hoop dat er mensen zijn die dit boeiend genoeg vinden om te lezen, of je slechte gevoel voor humor kunnen waarderen.
Stiekem hopen we gewoon allemaal dat iemand zoals Giel Beelen of Claudia de Breij (ik luister 3fm, is het te merken? moet ik betere voorbeelde verzinnen?) op een dag jou blog of twitter leest en denkt; 'zo hé die heeft talent in [vul hier een willekeurig werkwoord in]! die ga ik nu in één keer beroemd maken.'
Kans; 0,2%. Wat nog relatief hoog is, als het internet alleen in Nederland zou bestaan.
Stiekem probeer ook ik hier mensen te vermaken met mijn uitermate doorsnee 18 jarige bestaan. Ik tik dit nu over vanuit een slecht geschreven schriftje, terwijl ik de meningen van iedereen die dit zogenaamd gaat lezen al kan horen: 'Oh joepie... weer een.' 'Misschien is het een lekker wijf! Oh nee ze kan schrijven.'
Ik ben ook nogal snel afgeleid. Dat heet; concentratiestoornis. Als je dat op je scrabble bord neerlegt met drie maar de woordwaarde dan loop je binnen. Als je het gewoon hebt niet echt, tenzij je (net als ik) die clusterfuck van gedachten in je hoofd wel gebruiken kan.
Voorbeeld van de clusterfuck; een vrouw komt vanmiddag aan mijn kassa (ik speel in het weekend verkoopstertje bij de HEMA), een jaar of 70+, rolkoffertje, strak grijs kapsel, orthopedisch verantwoordde schoenen etc. Legt het geilste lingerie setje dat we verkopen op die kassa met twee rookworsten. Ik ben 18 en denk visueel (in plaatjes), en ik mag geen klanten uit lachen. Mijn kop slaat op hol; verscheidene scenario's spelen zich af op mijn persoonlijke grote scherm. Slechte B-film porno's, een erg slechte reclame campagne, een oude man die liefdevol zijn vrouw aankijkt als ze zijn favoriete rookworst op tafel zet, en een knappe verpleger into necrofilie.
Ik heb ook geen blad voor de mond. En grafonbeschofte woorden zin de taal van vandaag binnengekro[pen dus deze ontwijk ik ook niet langer. Zie die gedachte afdwalen dames en heren! Wat een tempo!

Ik nam het woord al eerder in de... toetsenbord... maar ik heb er zelf geen. Twitter. Als je werkt in een HEMA in mijn woonplaatsje en je gaat om met de mensen waarmee ik omga dan staat er iedere vier seconde een nieuw scheldwoord of een lachwekkend feit op wat niemand snapt en/of boeit. Van die dingen zoals; "geniale klant; koopt twintig pakken koek en twee pakken corrigerend ondergoed, no problems!"
Twitter is gewoon te gevaarlijk voor mensenzoals ik die het liefst iedere gedachte meteen met de rest van de wereld delen omdat deze te mooi zijn om voor jezelf te houden.

Ik studeer ook... maar ik heb een 'studieweek' (een week zonder lessen en colleges waarin je blijkbaar thuis kan werken) en een werkdag achter de rug dus ik kan niet al te veel verzinnen over mijn boomknuffelende studie.
En toch doe ik dit graag. Na het woord 'boomknuffelend' kun je waarschijnlijk wel raden wat voor studie het is. Voor de nitwits; ik heb ook een hoop vegetarische klasgenoten die geen enkel product van leer (of ieder ander deel dood dier) hebben. En dan een Hbo versie, want mijn clusterfuckbrein was na twee naar niet langer toegestaan op het VWO van een dorpsschooltje, dus daar ging ik.

Ik geloof dat je zoiets ook moet beëindigen... met groetjes ofzo?
Nog makkelijker; ik stop gewoon met typen.